رابطه محیط و توریسم - وبلاگ اشاره

به گزارش وبلاگ اشاره، در گذشته، مقاصد برای ارزیابی عملکرد مالی و اندازه موفقیت خود در امر رقابت، تنها از روش های حسابداری مرسوم استفاده می کردند.

در سال های اخیر، اقتصاددان های محیطی به مخالفت با این شیوه محاسبه پرداخته اند و بر این امر تاکید می گردد که مقاصد به همان مقدار که بر عملکرد و دارایی های خود نظارت دارند، باید به مسوولیت های اجتماعی و محیطی خود نیز توجه داشته باشند.

مشکل از آنجایی احساس شد که تخریب محیط طبیعی به واسطه توریسم در بسیاری از موارد توان رقابت یک مقصد با دیگر مقاصد را به شدت تحت تاثیر قرار داد. به عنوان مثال ادعا می شد که کاستاریکا طی چند سال عواید زیادی را به وسیله گردشگری برای اقتصاد خود فراهم نموده و آمار نشان می داد که این کشور در این زمینه رشد چشمگیر و موفقیت آمیزی داشته است.

اما زمانی که به بحث هزینه های تخریب سرمایه های طبیعی کشور توجه شد، این مطلب به فکر متبادر شد که برخلاف آنچه به نظر می رسد مقاصد این کشور در حقیقت غیررقابتی هم بوده اند. از آن موقع به بعد، به طور روزافزونی توجه به این نکته افزایش یافت که برای ارزیابی توان رقابت مقاصد ضروری است که به تمامی هزینه های تحمیل شده توجه کرد.

این رویکرد نو می تواند نحوه مدیریت مقاصد بر توریسم را تغییر دهد. امروزه، مقاصد در فعالیت های خود و تخصیص منابع باید از رویکرد نو پیروی نمایند. مقاصدی که به این شیوه عمل ننمایند، محکوم به شکست خواهند بود.

به طور خلاصه، هر چند که در پیش گرفتن این رویکرد تا حدودی باعث کاهش عملکرد مقاصد و توان رقابتی آنها در کوتاه مدت می گردد، اما ضمن تعدیل نوسانات در بلندمدت، اهمیت آن از نظر اخلاقی و عملی هر روزه بیشتر می گردد. در عمل، گردشگران تمایل کمتری به بازدید از مقاصدی دارند که به علت توسعه مازاد بر ظرفیت یا نظارت ضعیف بر تخصیص منابع، چشم مقدارای طبیعی خود را در معرض فرسایش و تخریب قرار داده اند.

مثال های مرسوم در این زمینه را می توان استفاده بیش از مقدار و نادرست تابلوها، مدیریت ضعیف پسماندها و تخریب زیستگاه های حیات وحش دانست. از منظر اخلاقی، بسیاری از بخش های بازار با انواع به خصوصی از توسعه توریسم در مکان های خاصی مخالف هستند.

اکوتوریسم و حفظ یکپارچگی محیطی

در پاسخ به این نگرانی فزاینده برای حفظ یکپارچگی محیطی مقاصد گردشگری، مفهوم اکوتوریسم (هر چند که هنوز سهم بزرگی از بازار گردشگری جهانی را به دست نیاورده است)، هم از نظر مرتبه و هم از نظر اهمیت در حال توسعه و رواج یافتن است. مقاصدی که دارای محیطی منحصربه فرد و نسبتا بکر هستند، می توانند موقعیت خود را به عنوان مقاصد محیطی در بازار رقابت تثبیت نمایند، هرچند که این امر می تواند در بعضی موارد گردشگران را بیشتر دفع کند تا جذب، اما باز هم برای منطقه ها خاص یک استراتژی عملی و پایدار است.

به رغم ریسک های سرمایه گذاری روی اکوتوریسم، به نظر می رسد که اهمیت حفظ یکپارچگی محیطی مقاصد طی سال ها و دهه های آینده بیشتر و بیشتر خواهد شد. هر چند در کوتاه مدت ممکن است که نتوان نظر سرمایه گذاران را برای سرمایه گذاری در این بخش جلب کرد، اما قطعا سرمایه گذاری در این زمینه می تواند از پایداری برخوردار بوده و ریسک کمتری به همراه داشته باشد.

از ویژگی های اکوتوریسم می توان به ارتباط نزدیک با محیط طبیعی، سفر به منطقه های که نسبتا دست نخورده و طبیعی هستند، درک ارزش و حفاظت از طبیعت، تاثیرات اندک بر محیط و استفاده از سرمایه اجتماعی- فرهنگی ساکنان محلی برای توسعه آن اشاره نمود.

برای مثال، مالزی دارای 54 منطقه حفاظت شده بیش از 1000 هکتار است که در مجموع 1483 میلیون هکتار یا 5/4 درصد از کل سرزمین، اراضی حفاظت شده آن است. البته از این بین 28 منطقه با وسعت 90070 هکتار ممنوعه بوده و برای استفاده گردشگران طراحی نشده است، اما سایر منطقه ها براساس مشارکت مردمان محلی و احتیاج بخش گردشگری برنامه ریزی شده است. در نمودار زیر تعداد گردشگران خارجی وارد شده به کشور مالزی را مشاهده می کنید.

منبع:دنیای اقتصاد