جذابیت فلفل سیچوان در چیست؟
به گزارش وبلاگ اشاره، در حالی که دانه های فلفل معمولی روی انگور ها رشد می نمایند فلفل سیچوان بر روی درخت توت رشد می نماید و در انواع قرمز و سبز وجود دارد. فلفل رنگ سبز آن تند و تیزتر است. با این وجود، بارزترین ویژگی فلفل سیچوان طعم آن نیست بلکه تاثیری است که بر روی دهان می گذارد. این نوع از فلفل حاوی یک ماده شیمیایی به نام هیدروکسی آلفا سانشول است که باعث ایجاد بی حسی در لب و زبان می گردد و به مثابه نوعی شوک الکتریکی قلمداد می گردد.
به گزارش وبلاگ اشاره به نقل از اکونومیست، وجود این نوع از فلفل برای غذا های پیچیده و خوشمزه سیچوان استانی در جنوب غربی چین لازم است و همراه با فلفل های خشک شده طعمی را تشکیل می دهد که به نام مالا شناخته می گردد اصطلاحی که از کاراکتر های بی حس نماینده و ادویه تشکیل شده است. هر کس که شوئی ژو یو غذای چینی تشکیل شده از ماهی سرخ شده در روغن و فلفل قرمز را خورده باشد حس لذتبخش خوردن فلفل سیچوان را تجربه نموده است.
هم چنین، از فلفل سیچوانی که کم تر سرخ شده باشد و سپس با نمک مخلوط گردد می تواند برای پاپ کورن استفاده کرد. وقتی این نوع از فلفل برشته شده و با زیره و دانه های رازیانه، فلفل های خشک، شکر و نمک ترکیب می گردد ادویه ای را تشکیل می دهد که به سیب زمینی سرخ شده طعم می بخشد.
در مقابل، در مناطقی از آسیا برای کاستن از سوزش و تندی بیش از حد ناشی از خوردن فلفل ها و ادویه جات راه هایی وجود دارد. برای مثال، میوه گواوا نارس بر روی میز های غذای تایلندی دیده می گردد که دارای خاصیت خشک نماینده دهان است که می تواند غذا های آتشین را کاملا متعادل می نماید. بعضی نمی توانند به علت سوختگی تکان دهنده فلفل که فراوری می نمایند به میزان کافی آن را مصرف نمایند. برای دیگران، درد بر هر لذتی فزونی و اولویت دارد.
در رمان عشق سال های وبا یکی از شخصیت های خلق شده به وسیله گابریل گارسیا مارکز نویسنده آن اثر مارچوبه را برای عطری که به ادرارش می بخشید می جوید.
منبع: فرارو