کشف موزاییک های یک اتاق غذاخوری 2400 ساله در ترکیه - وبلاگ اشاره

به گزارش وبلاگ اشاره، حین حفاری در مجتمع ساختمانی بالاتلار در مرکز شهر سینوپ، یافته های باستانی با اهمیتی یافت شده اند. حفاری ها به رهبری پروفسور گلگون کور اوغلو، یکی از اعضای برجسته هیئت علمی دانشگاه هنر های زیبای سینان، ادامه دارد.

به گزارش فرادید، به تازگی تعیین شده است که بقایای معماری کشف شده مربوط به اتاق غذاخوری یک خانواده ثروتمند از قرن چهارم قبل از میلاد است.

کوروغلو در این باره گفته است: قدمت موزاییک ها به قرن چهارم قبل از میلاد و دوران هلنیستی بازمی گردد. تصور می گردد این موزاییک ها زینت بخش اتاق غذاخوری یک خانواده ثروتمند بودند. این موزاییک های پیچیده گواه معروفیت سینوپ به عنوان مرکز شکوفایی تجارت، مذهب و سکونتگاه های آن موقع هستند. طرح موزاییک ها طیف متنوعی از نقوش است، از جمله تصویری از اِروس بالدار، تصاویر زندگی روزمره و الگو های منحصربه فرد که در بخش های مختلف موزاییک یافت شده اند.

متین سورن، مدیر فرهنگ و گردشگری استان سینوپ درباره این یافته گفته است: موزاییک های سنگ ریزه ای که به ندرت در بقایای ساختمان های مربوط به دوره کلاسیک و دوره هلنیستی در قرن چهارم قبل از میلاد دیده می شوند، در حفاری های بالاتلار که 11 سال ادامه داشته اند، کشف شده اند.

سورن با بیان اینکه سینوپ ممکن است بعد از رم یکی از مهم ترین شهر های باستانی دنیا باشد، گفت: سینوپ که از دوران پیش از تاریخ تا به امروز میزبان تمدن های زیادی بوده است، یکی از مهم ترین شهر های باستانی دنیا است.

ما این موزاییک ها را در حفاری های اخیر پیدا کردیم. این ادعا نیز وجود دارد که این موزاییک های سنگریزه در کشور ما منحصر به فرد هستند و ممکن است در دنیا نیز کمیاب باشند و شاید فقط در شهر های باستانی یونان یا روم یافت شوند. کسانی هستند که ادعا می نمایند سینوپ چنان شهر باستانی مهمی است که شاید بعد از روم یکی از مهم ترین شهر های باستانی دنیا باشد، اما متأسفانه هیچ کاوش علمی برای تأیید این ادعا ها به جز بالاتلار وجود ندارد، گرچه تا به امروز نزدیک به 200-150 تپه شناسایی و ثبت شده اند.

به نقل از افسانه ها، سینوپ را آمازون ها تأسیس کردند و نام ملکه شان، سینووا (Sinova) را روی آن گذاشتند. ساکنان باستانی شهر، پایه و اساس آن را به Autolycus، یکی از همراهان هرکول، نسبت دادند. سینوپ که به وسیله سیمریان های کوچ نشین سوارکار ویران شد، در اواخر قرن هفتم قبل از میلاد به وسیله مستعمره نشینان اهل ملطیه دوباره بنا شد.