کارگاه ساخت تار و دوتار
به گزارش وبلاگ اشاره، امروز موسیقی ایرانی توجه بسیاری از علاقه مندان به این هنر را به ساخت ساز و نواختن آن از جمله تار و دوتار معطوف نموده است.
برادران حاجی تبار از دوران نوجوانی با ساخت ساز آشنا شدند. حرفه پدرشان نجاری بوده و این امر سبب شده بخاطر آشنایت با این حرفه دست به ساخت ساز نمایند و در حال حاضر در کارگاه مشغول با ساخت دوتار و تار در شهرستان قائم شهر هستند.
به علت محدودیت در تهیه چوب توت سعی کردند چوب های دیگری را وارد چرخه سازگری نمایند. چوب های زیادی را آزمایش کردند تا علاوه بر چوب توت از چوب هایی نظیر گردو، افرا، ملچ، ون، آزاد و راش برای ساخت کاسه ساز استفاده نمایند. بعلاوه بخاطر استفاده از انواع چوب های مختلف توانستند به تنوع صدایی برسند که این موضوع باعث رضایت اساتید و نوازنده ها هم شده است.
دوتار که در بعضی از رساله های قدیم موسیقی ایران با عنوان تنبور یا تمبور نیز شناخته شده، از ساز های متداول در ایران قدیم است که امروزه نیز در بعضی نواحی ایران متداول است. این ساز قدمتی چند هزارساله دارد و از خانواده ساز های زهی مضرابی مقید است که با انگشتان دست نواخته می گردد. امروزه این ساز در مناطقی از جمله شرق مازندران رواج دارد.
تار یک ساز زهی زخمه ای است که در آن ارتعاش سیم ها به وسیله زخمه زدن انجام می گردد. این ساز قدمتی دیرینه دارد و یک ساز ایرانی است. از آن در تکنوازی و گروه نوازی های موسیقی دستگاهی ایرانی استفاده می گردد.
عکاس: حوا احمدی
منبع: فرارو